مقایسه تأثیر دو روش آموزش سنتی (چهره به چهره) و آموزش مبتنی بر مدل فرآیند موازی توسعه‌یافته بر آگاهی از عوارض چاقی قبل بارداری در زنان با شاخص توده بدنی بالا

مقدمه: چاقی قبل از بارداری مادر، یک عامل خطر مستقل جهت پیامدهای سوء بارداری محسوب می‌شود. افزایش آگاهی و ایجاد حساسیت نسبت به این پیامدها، اولین ­گام جهت ارتقای رفتارهای پیشگیرانه در این افراد می­باشد. مدل فرآیند ­موازی­توسعه ­یافته در پیشگیری از رفتارهای پرخطر بهداشتی از طریق افزایش آگاهی، حساسیت و خودکارآمدی افراد به عنوان مدلی موفق شناخته شده است، لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر دو روش آموزش سنتی (چهره­به‌چهره) و آموزش مبتنی بر مدل فرآیند ­موازی ­توسعه­ یافته بر آگاهی از عوارض چاقی قبل­ بارداری در زنان با شاخص توده ­بدنی بالا انجام شد. روش­کار: این مطالعه کارآزمایی ­بالینی با نمونه­گیری چند مرحله­ای تصادفی در سال 1394 بر روی 60 نفر ­از زنان مراجعه‌کننده به دو مرکز بهداشت شهر مشهد جهت مشاوره قبل بارداری انجام شد. برای گروه آزمون دو جلسه آموزشی مبتنی بر مدل توسط محقق انجام شد و گروه کنترل نیز توسط مراقبین سلامت آموزش مرسوم (چهره­به­چهره) را دریافت کردند. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه سازه­های مدل و آگاهی زنان از خطرات وزن بالا قبل از بارداری بود که قبل مداخله، 2 و 4 هفته بعد از مداخله تکمیل شد. تجزیه­ و­ تحلیل داده­ها با استفاده از نرم­افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون‌های آماری تی مستقل، کای‌دو، من‌ویتنی و آنالیز واریانس با داده‌های تکراری انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته­ها: میانگین نمره آگاهی در قبل از مداخله بین دو گروه اختلاف معنی­داری نداشت (05/0p) و 4 هفته بعد از مداخله (001/0>p) مشاهده شد. نتیجه­گیری: آموزش مبتنی بر مدل فرآیند ­موازی ­توسعه­ یافته می­تواند در ارتقای آگاهی زنان با شاخص توده بدنی بالا موفق­تر از روش مرسوم (چهره‌به­چهره) عمل کند.